Nieuws
Perscommuniqués
Colloquium
Laatste 5 gegevensbanken
De instelling
Het Federaal Planbureau (FPB) is een onafhankelijke instelling van openbaar nut. Het maakt studies en vooruitzichten over economische, sociale en milieubeleidskwesties. Ook wordt de integratie van die beleidskwesties in een context van duurzame ontwikkeling bestudeerd.
Joanna Geerts werkt sinds 2009 bij het Federaal Planbureau als expert gezondheidszorg. Haar onderzoek is gericht op analyses van de determinanten van gezondheidszorggebruik en op de ontwikkeling van modellen om toekomstige evoluties in zorggebruik en –uitgaven te projecteren. In het kader van het project ANCIEN (Assessing Needs of Care in European Nations) bouwde ze een projectiemodel voor de langdurige zorguitgaven in verschillende Europese landen. Momenteel ontwikkelt ze, in nauwe samenwerking met het RIZIV, een nieuw middellangetermijnmodel voor de Belgische publieke gezondheidszorguitgaven, PROMES. Verklarende analyses op microniveau (patiënt) en per uitgavengroep (honoraria raadplegingen, geneesmiddelen, hospitalisaties, …) vormen de vertrekbasis van het nieuwe model.
Joanna Geerts is doctor in de sociale wetenschappen. Ze heeft een ruime deskundigheid opgebouwd op het vlak van (big) data-analyse, econometrische modellering en ontwikkeling van projectie- en simulatiemodellen. Ze is auteur van tal van beleidsrelevante artikels en rapporten over determinanten van zorggebruik en te verwachten evoluties in behoeften, vraag en aanbod op het vlak van gezondheidzorg.
In het kader van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s wordt het projectiemodel PROMES ingezet om de budgettaire impuls te berekenen van beleidsmaatregelen binnen het domein van de publieke gezondheidszorg. Deze Working Paper schetst de kenmerken, structuur en werking van het model. We illustreren de simulatiemogelijkheden van het model aan de hand van het basisscenario en enkele alternatieve scenario’s.
In het kader van de doorrekeningsoefening wordt de impact op de verdeling van het beschikbaar inkomen berekend van een aantal beleidsmaatregelen die worden voorgesteld door politieke partijen. Voor deze oefening wordt gebruik gemaakt van administratieve microgegevens. Deze aanpak laat toe om de impact van de bestudeerde maatregelen te verbijzonderen naar individuele en huishoudkarakteristieken. De beleidsmaatregelen waarvan de impact op de verdeling van het beschikbaar inkomen wordt doorgerekend zijn maatregelen die zich situeren binnen het domein van de sociale zekerheid en sociale bijstand, aangevuld met de regelgeving inzake kinderbijslag, de bijdrageregels die toegepast worden op deze uitkeringen en de regels inzake personenbelasting. Het instrument dat voor deze berekeningen wordt ingezet is het microsimulatiemodel EXPEDITION. De voorliggende nota beschrijft de belangrijkste eigenschappen van het model EXPEDITION en illustreert de werking van het model op basis van twee simulaties.
In de context van de aanzienlijke toename van het aantal begunstigden van de ziekte- en invaliditeitsverzekering in België in de afgelopen 20 jaar, beogen we een verklarend model voor arbeidsongeschiktheid te ontwikkelen. Op basis van SILC-gegevens identificeren en rangschikken we de effecten van verschillende factoren die van invloed kunnen zijn op de kans dat werknemers overgaan van het ene sociaal-economische statuut naar het andere, en in het bijzonder van en naar primaire arbeidsongeschiktheid en invaliditeit.
In het kader van de doorrekeningsoefening wordt de impact van een aantal beleidsmaatregelen, voorgesteld door de politieke partijen, op het beschikbaar inkomen berekend met behulp van administratieve microgegevens. Deze aanpak laat toe om de impact van de bestudeerde maatregelen te verbijzonderen naar individuele en huishoudkarakteristieken. De beleidsmaatregelen waarvan de impact op het beschikbaar inkomen wordt doorgerekend zijn maatregelen die zich situeren binnen het domein van de sociale zekerheid en sociale bijstand, aangevuld met de regelgeving inzake kinderbijslag, de bijdrage- en inhoudingsregels die toegepast worden op deze uitkeringen en de regels inzake personenbelasting. Het instrument dat voor deze berekeningen wordt ingezet is het microsimulatiemodel EXPEDITION. De voorliggende nota beschrijft de belangrijkste eigenschappen van het model EXPEDITION en illustreert de werking van het model op basis van twee simulaties.
In het kader van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s zal het projectiemodel PROMES van het Federaal Planbureau worden ingezet om de budgettaire impact te berekenen van beleidsmaatregelen binnen het domein van de publieke gezondheidszorguitgaven. PROMES is een microsimulatiemodel dat gebruik maakt van administratie gegevens over uitgaven voor geneeskundige verzorging op individueel niveau. Het model laat toe om de impact van beleidsmaatregelen gericht op de totale uitgaven voor geneeskundige verzorging van de ziekte- en invaliditeitsverzekering of op specifieke uitgavengroepen te berekenen. Dit document schetst de kenmerken, structuur en simulatiemogelijkheden van het model. Ter illustratie van de werking van het model worden, naast de resultaten van het basisscenario, simulatieresultaten voor een voorbeeldmaatregel gepresenteerd.
PROMES (PROjecting Medical Spending) is een microsimulatiemodel ontwikkeld op het Federaal Planbureau in opdracht van en samenwerking met het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. Het model heeft als doel de evolutie van de ZIV-uitgaven voor gezondheidszorg beter te begrijpen en te projecteren op korte en middellange termijn.
Projections of use and supply of formal and informal carried out in Work Package 6 of the ANCIEN project show that if current patterns of care use and supply prevail, supply of care is likely to fall behind demand. This paper discusses the key policy implications of these findings. Meeting the required care capacity poses multifarious challenges for European welfare states, namely: how to limit the growing burden of LTC expenditure on social security or government budgets, especially in countries that rely heavily on formal care, and how to avoid an increased informal caregiver burden, while at the same time ensuring adequate care for disabled older persons. Technological advances could help close the care gap, by reducing the need for care and boosting the productivity of formal and informal care workers, or by lessening the need for care. As it is impossible to assess whether these efficiency gains will suffice to bridge the care gap, policies should anticipate an increasing care burden and plan accordingly for how to deal with its consequences.
This report presents results of projections of use and supply of long-term care for older persons in four countries representative of different long-term care systems: Germany, the Netherlands, Spain and Poland. Using a standardised methodology, the projections show that between 2010 and 2060, the numbers of users of residential care, formal home care and informal care are projected to increase in all countries, but at different rates. The results also indicate that if current patterns of care use and supply prevail, supply of informal and formal care is likely to fall behind demand. Measures to increase LTC capacity will be needed in all countries; the key policy implications of these findings are discussed in Policy Brief No. 12 in this series.
Federaal Planbureau
