Begrotingscontrole 1999 (16/02/1999)

Naarmate het jaar 1998 vorderde, heeft de groei van de economische activiteit aan kracht ingeboet, voornamelijk wegens een minder dynamische evolutie van de uitvoer. Het Instituut voor de Nationale Rekeningen verwacht dat aan deze tendens een einde komt en dat de groei in de loop van 1999 weer aan kracht zal winnen. Voor het volledige jaar 1999 zou de reële groei van het BBP uitkomen op 2,0%.

De Belgische uitvoerdynamiek is in sterke mate onderhevig aan het verloop van de wereldvraag. Deze is in de loop van 1998 sterk gedaald, omwille van de nasleep van de Aziatische crisis en de weerslag hiervan op andere opkomende economieën, evenals op de activiteit in de geïndustrialiseerde landen. Jaar-op-jaar groeivoeten van de Belgische uitvoer bedroegen nog meer dan 6% in de eerste helft van 1998, terwijl de groei hiervan tijdens de tweede jaarhelft wordt geschat op minder dan 1%. Het risico op een dergelijke terugval werd reeds in de Economische Begroting van juli j.l. vermeld. Dit risico heeft zich in de loop van de daarop volgende maanden gerealiseerd; derhalve drong zich een neerwaartse herziening van de BBP-groeivoet voor 1999 op.

De binnenlandse vraag zou in 1999 gunstig blijven evolueren. De investeringen van de ondernemingen en de gezinnen zouden een groei kennen die vergelijkbaar is met deze in 1998. Het privé-verbruik zou zijn opwaartse trend verderzetten, zij het minder uitgesproken dan in 1998. Hoewel nog steeds positief, zou het reële beschikbare gezinsinkomen minder toenemen dan in 1998. De spaarquote van de gezinnen zou het zesde opeenvolgende jaar dalen; de daling in 1999 wordt geraamd op 0,6%.

De werkgelegenheid nam in 1998 sterker toe dan in de afgelopen zeven jaar en ondersteunde het beschikbare gezinsinkomen in belangrijke mate. In 1999 blijft de werkgelegenheidscreatie groot, zij het minder krachtig dan in 1998. Het aantal mensen met een job zou in het totaal toenemen met 33.000, waarvan 22.000 in de ondernemingen. Deze toename hangt onder meer samen met het actieve arbeidsmarktbeleid (sociale maribel, PWA, Smet-banen,...), alsook met de matige stijging van de lonen en de verminderingen van werkgeversbijdragen. De werkloosheidsgraad, uitgedrukt in procent van de beroepsbevolking, zou (volgens de gestandaardiseerde Eurostat-definitie) afnemen van 8,6% in 1998 tot 8,2% in 1999.

De consumptieprijsinflatie zou in 1999 vergelijkbaar zijn met deze geobserveerd in 1998 (1%). De onderliggende inflatie zou tot het einde van het jaar blijven schommelen rond het huidige niveau van 1,4%, terwijl de olieprijzen ook in 1999 een neerwaartse invloed zouden uitoefenen op het jaargemiddelde cijfer van de binnenlandse consumptieprijsinflatie. Om deze reden zou de gezondheidsindex, die gebruikt wordt voor de indexering van lonen en wedden, sociale uitkeringen en huurgelden, net als in 1998 sterker toenemen dan de traditionele consumptieprijsindex. De inflatie gemeten aan de hand van de gezondheidsindex zou in 1999 1,2% bedragen.

De vorige indexaanpassing van de lonen en wedden van het overheidspersoneel en de sociale uitkeringen dateert van oktober 1997. Gezien de lage inflatie vond in 1998 geen indexaanpassing plaats. De spilindex voor de overheidslonen zou in april 1999 overschreden worden, waardoor dus in juni 1999 (twee maanden na het overschrijden van de spilindex) de wedden van het overheidspersoneel met 2% zouden verhoogd worden. Voor de sociale uitkeringen wordt een gelijktijdige indexering voorzien. De uitvoer- en invoerprijzen zouden in 1999 dalen, voornamelijk als gevolg van lagere noteringen voor grondstoffenprijzen en de toegenomen internationale concurrentie op een lusteloze wereldmarkt voor industriële producten.

De lonen in de ondernemingen zijn onderhevig aan het raamakkoord dat de sociale partners eind vorig jaar afsloten en dat een maximale nominale toename van de uurloonkosten van 5,9% voorziet voor 1999-2000. Voor 1999 wordt in deze Economische Begroting met dit raamakkoord rekening gehouden.