Algemeen evenwichtsmodel voor transport

Meer bepaald laat het model CGE-Transport toe niet enkel de impact van de economie op de transportvraag te analyseren, maar ook de (indirecte) impact te bepalen van de evolutie van de transportvraag op de economie. Dankzij die benadering kan de impact van een transportmaatregel op het sociaal welzijn worden berekend door de effecten in aanmerking te nemen op alle economische agenten (ondernemingen, gezinnen, overheid, ...) en niet enkel op de transportsector.

Beschrijving

De huidige versie van het algemeen evenwichtsmodel CGE-Transport is van het statische type.

Het gezin maximaliseert zijn nut, rekening houdend met een monetaire en een tijdgebonden budgetbeperking, waaruit de vraag naar goederen en vrije tijd volgt. Het arbeidsaanbod is endogeen en afhankelijk van de nettolonen en de kosten voor woon‐werkverkeer (monetaire en tijdkosten). Zowel voor vrijetijdsreizen als voor woon‐werkverkeer kiest het gezin tussen verschillende vervoerswijzen en twee tijdspannes – spitsuur en daluur.

Ondernemingen minimaliseren hun productiekosten door te kiezen voor de optimale verhouding tussen arbeid, kapitaal en intermediaire inputs. Met betrekking tot die inputs onderscheiden we vier categorieën (vrachtwagens, lichte bedrijfsvoertuigen, binnenlandse waterwegen en spoorwegen). De twee categorieën van wegverkeer wordt opnieuw opgedeeld per tijdspanne. Zowel voor de gezinnen
als voor de ondernemingen zijn de tijdkosten van het wegvervoer endogeen en afhankelijk van de totale verkeersstroom.

De overheid is gemodelleerd als een passieve actor die belastingen heft, overdrachten voorziet en goederen consumeert volgens voornamelijk exogene parameters en eenvoudige groeiregels. 

De eerste versie van het model werd ontwikkeld dankzij een financiering van het Federaal Wetenschapsbeleid (zie het LIMOBEL-project (2010) op www.belspo.be). Het FPB werkt verder aan de ontwikkeling van het model.